null Premiery teatralne w lutym

W lutym czekają nas premiery teatralne. Widzowie w każdym wieku znajdą coś dla siebie.

Teatr AteneumPara nasycona” 7 lutego

Wyjątkowy wieczór autorski Mariana Opani, pełen wzruszeń, humoru, refleksji. W programie usłyszymy piosenki autorstwa Jana Wołka z muzyką m.in. Jerzego Satanowskiego. Jednym zdaniem można by napisać o tym spektaklu: samo życie. Tyle tylko, że dopiero tercet: Opania, Wołek, Satanowski pokazują nam ileż to życie ma odcieni, rys i tonów. Chociaż w zasadzie, to zawsze (tak jak w “Parze nasyconej”) idzie o jedno: o miłość.   

Teatr DramatycznyWczoraj byłaś zła na zielono” 7 lutego

W tej pełnej czułości narracji bohaterka mierzy się nie tylko z nową rolą społeczną, jaką jest bycie matką, lecz także z zupełnie odmiennym światem jej córki - światem w spektrum autyzmu. Próbując uchwycić jej wyjątkowe „ja”, dokonuje obnażenia samej siebie, a przeglądając się w inności córki odkrywa także swoją inność.  Opowiadając o Rudej, w rzeczywistości opowiada również o sobie, łącząc i konfrontując ze sobą dwie osobowości. Dwie atypowości.

TR WarszawaLaguna” 7 lutego

Po co wymyślać potwory, skoro wszędzie pełno strachu? Jak można bać się czegoś, o czym wiemy, że nie istnieje? Z czego tak naprawdę czerpiemy przyjemność, kiedy oglądamy, jak fikcyjne światy rozpadają się na naszych oczach i jaki ma to związek z naszym własnym poczuciem zagrożenia? „Laguna” wyrasta z fascynacji horrorem i jego oczyszczającym potencjałem. Korzysta z naszej słabości do opowieści i obrazów, które jednocześnie przyciągają nas i odpychają, wywołując szybsze bicie serca i mrowienie w okolicach szyi.

Teatr Lalek GuliwerTrzy piórka” 8 lutego

Pełna magii opowieść o podróży bohatera, który odkrywa, że jego supermoce są zupełnie zwyczajne, a jego słabości stają się jego największą siłą.
Sztuka Zuzanny Bojdy na podstawie baśni braci Grimm nie tylko przenosi nas do krainy fantazji, ale przede wszystkim podejmuje bardzo ważne tematy jak pragnienie bycia sobą i  potrzebę autentyczności.

Teatr PowszechnyWiśniowy sad” 8 lutego

Akcja dramatu aa podstawie sztuki Antona Czechowa osadzona jest po katastrofie, ale również w nadziei na zbudowanie nowego, lepszego świata. Przewodnikiem po tym pogorzelisku jest Szarlotta (Aleksandra Konieczna), która zmusza tych, co ocaleli do konfrontacji z przeszłością, prawdą, przemocą, powszechnym kłamstwem.

Teatr WspółczesnyLaborantka”. 12 lutego

Laborantka Bea zakochuje się po uszy w Aaronie. Tych dwoje łączy słabość do poezji i soku ananasowego. Bea marzy o macierzyństwie, jednak Aaronowi niespieszno do powiększenia rodziny. Ale co stoi na przeszkodzie skoro oboje mają wysoki rating? Ella Road w swojej debiutanckiej sztuce z gatunku social fiction, nominowanej w 2019 roku do prestiżowej nagrody Oliviera, kreśli mroczną wizję świata w nieokreślonej przyszłości, rodem z serialowej dystopii „Black Mirror”.

Teatr StudioEkspedycja: Burza” 22 lutego

Gdy unieruchomionej ekspedycji polarnej grozi widmo powolnej zagłady, jej załoga dla zabicia nudy i niepokoju wystawia na pokładzie „Burzę” Williama Szekspira. Wysiłek performowania staje się dla nich wysiłkiem przetrwania – sposobem, aby w nieludzkich warunkach nie zwariować.

Teatr SyrenaNa prochach” 22 lutego

Ta historia wydarzyła się naprawdę i zmieniła współczesną Amerykę w kraj na prochach. Ponoć USA trawiła epidemia bólu – lekarze lekceważyli pacjentów, a ci cierpieli. Tak twierdziła firma farmaceutyczna, która wprowadziła na rynek silny lek przeciwbólowy oparty na silnie uzależniających opiatach. Tak twierdzili lekarze przez tę firmę opłacani. Lek bił rekordy sprzedaży, którą napędzała kłamliwa reklama ze sloganem „Uzależnia się mniej niż 1 proc. pacjentów”. Uzależniało się o wiele więcej. Z powodu epidemii opioidowej zmarło już ponad 500 tys. osób. Pół miliona Amerykanów.

OCH-TeatrFerdydurke” 28 lutego

Nowa, znakomita adaptacja powieści Witolda Gombrowicza we wspaniałej obsadzie! Ferdydurke jest zarazem uniwersalnym traktatem o poszukiwaniu własnej tożsamości, dramatem człowieka wiecznie dojrzewającego i thrillerem obyczajowym. Ale też satyrą na proces edukacji, na wszechobecne drobnomieszczaństwo oraz kastowość społeczeństwa. 

Nie znalazłeś informacji?