Odbieranie odpadów komunalnych
null Odpady niebezpieczne
Co to są odpady niebezpieczne?
- Opakowania po rozpuszczalnikach, klejach, lakierach i farbach
Resztki rozpuszczalników, klejów, lakierów czy farb oraz puste opakowania po tych produktach nie mogą trafić do żadnego z pięciu pojemników. Co z nimi zrobić? Sprawdź w sekcji poniżej: Rozwiązania proste i skuteczne.
- Resztki środków czyszczących, udrożniających, owadobójczych i innych oznaczonych piktogramami ostrzegawczymi (więcej o piktogramach w sekcji poniżej: Katalog niebezpieczeństw)
Puste opakowania po detergentach czy środkach owadobójczych powinniśmy natomiast wyrzucić do żółtego pojemnika (na odpady z metali i tworzyw sztucznych).
- Zużyte baterie i akumulatory - zarówno te uniwersalne (np. AA, AAA, baterie guzikowe), jak i stanowiące część konkretnego urządzenia (np. akumulator w laptopie)
- Zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny
Dlatego nie wyrzucaj elektrośmieci do koszy przeznaczonych na inne odpady ani nie porzucaj ich w miejscach do tego nieprzeznaczonych. Nawet małe elektrośmieci wrzucone do pojemnika na odpady zmieszane lub na metale i tworzywa sztuczne to marnotrawstwo surowców. Za takie postępowanie grozi też kara grzywny.
- Termometry rtęciowe oraz przeterminowane leki
- Przepracowane oleje silnikowe (np. z samochodu, skutera czy kosiarki), a także opakowania po nich
Jeżeli tych odpadów pozbywamy się w niewłaściwy (i niedozwolony!) sposób, to substancje w nich zawarte mogą przedostać się do gleby lub wód powierzchniowych. Tam stanowią śmiertelne zagrożenie dla wszystkich organizmów, które zetkną się z tymi związkami.
Za sprawą naturalnego obiegu materii związki te prędzej czy później przedostaną się także do bezpośredniego otoczenia ludzi i będą szkodziły naszemu zdrowiu.
Rozwiązanie proste i skuteczne
Zużyty mniejszy sprzęt elektryczny i elektroniczny można oddać do punktów zbiórki elektroodpadów (ich lokalizacje znajdziesz tutaj), a małe urządzenia, świetlówki i płyty CD można również wrzucić do pojemników zwanych Miejskimi Punktami Elektroodpadów – ich lokalizację znajdziesz na mapie w aplikacji Warszawa19115 (w sekcji Ekopunkty).
Większy sprzęt, jak lodówka, pralka czy telewizor, także nie stanowią problemu. Na terenie Warszawy można skorzystać z bezpłatnego odbioru dużych elektroodpadów wprost z domu. Wystarczy umówić się telefonicznie, odłączyć urządzenie od instalacji elektrycznej (ewentualnie także wodno-kanalizacyjnej) i poczekać na odbiór.
Więcej przydatnych informacji na temat elektroodpadów znajdziesz tutaj.
Zużyte baterie i akumulatory można wrzucać do specjalnych pojemników, które znajdują się w budynkach urzędu miasta, urzędów dzielnic, a także w zarządzanych przez miasto szkołach i przedszkolach. Aktualną listę pojemników znajdziesz tutaj. Więcej przydatnych informacji nt. baterii i akumulatorów, a także materiały do pobrania tutaj.
Podobne pojemniki spotkamy też w wielu innych miejscach. Z własnej inicjatywy umieszczają je w swoich budynkach np. duże sklepy.
Definicja zagrożenia
Oprócz opisanych w tym artykule wyróżniamy jeszcze inne odpady niebezpieczne, choć w gospodarstwach domowych spotykamy je rzadziej. O tym, czy odpad zalicza się do niebezpiecznych czy też nie, przesądza prawo.
W Polsce obowiązuje definicja, której ogólny zakres wynika z aktów prawnych Unii Europejskiej [1]. Wskazują one konkretne właściwości, na podstawie których dany odpad uznajemy za niebezpieczny. Zgodnie z regulacjami UE, do niebezpiecznych zaliczamy m.in. odpady:
- wybuchowe,
- łatwopalne,
- toksyczne,
- rakotwórcze,
- żrące,
- ekotoksyczne.
Produkty, które posiadają te właściwości, mają na etykiecie specjalne piktogramy. Odpady powstałe po zużyciu tych produktów często zachowują niebezpieczne cechy, są zatem niebezpieczne.
Katalog niebezpieczeństw
Dokładniejsze kryteria, na podstawie których odpady uznajemy za niebezpieczne, zawiera Ustawa o odpadach z 2012 roku. W jednym z załączników do ustawy zamieszczono listę substancji o niebezpiecznych właściwościach. Zgodnie z zapisami w ustawie, jeśli odpad zawiera któryś z wymienionych pierwiastków lub związków chemicznych, to może się zaliczać do kategorii niebezpiecznych. Na liście znalazły się między innymi metale ciężkie (np. rtęć, kadm, ołów) i ich związki, związki miedzi, srebra, niklu i kobaltu, kwasy i zasady oraz ich roztwory, fenole i węglowodory.
Nie trzeba jednak za każdym razem sprawdzać, czy dany produkt i powstały z niego odpad zawierają którąś z niebezpiecznych substancji. O ich obecności wyraźnie informują bowiem piktogramy ostrzegawcze.
Neutralizuj i wspieraj gospodarkę zero waste
Wiele z niebezpiecznych substancji to jednocześnie bardzo cenne surowce, które można wykorzystać ponownie. Ich odzysk odbywa się w specjalistycznych zakładach, innych niż te, do których trafia pięć podstawowych frakcji odpadów.
Dobrze widać to na przykładzie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego. Z punktów zbiórki (albo po odbiorze z domu) trafia on do instalacji, gdzie urządzenia dzieli się według typów. Później posegregowany sprzęt jest demontowany, a uzyskane części segreguje się ze względu na rodzaj surowców wtórnych. Podzielone elementy trafiają do właściwych instalacji odzysku i recyklingu, gdzie mogą zyskać drugie życie.
Zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny jest źródłem m.in. metali, w tym rzadkich i cennych, tworzyw sztucznych dobrej jakości oraz gazów szlachetnych.
Współpraca na rzecz wspólnych rozwiązań
[1] Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1357/2014 oraz Rozporządzenie Rady (UE) 2017/997 wprowadzające właściwość „ekotoksyczne”. Ponadto, Rozporządzenie Ministra Klimatu z dnia 24 grudnia 2019 r. wprowadziło jeszcze do tego katalogu właściwość „zakaźne”.
[2] Ustawa o odpadach z dnia 14 grudnia 2012 rDz. U. z 2022 r., poz. 699.
[3] Aktualnie obowiązuje Rozporządzenie Ministra Klimatu z dnia 2 stycznia 2020 r. w sprawie katalogu odpadów, Dz.U. 2020 poz. 10.